Δοκιμάζοντας κρασί (μέρος 1ο)

Δοκιμάζοντας κρασί (μέρος 1ο)

Δοκιμάζοντας κρασί (μέρος 1ο)
Πολλές φορές αισθανόμαστε λίγο άβολα όταν πρόκειται να δοκιμάσουμε ένα κρασί και να πούμε τη γνώμη μας, κι άλλες φορές πάλι, μπορεί να μας φανεί ότι κάποιος είναι υπερβολικός όταν το αναλύει με πολλές λεπτομέρειες.

Παρακάτω θα βρείτε βασικές οδηγίες και πληροφορίες που θα σας βοηθήσουν να απαλλαγείτε από το άγχος αυτό, οι οποίες ταυτόχρονα θα σας αλλάξουν -θέλω να πιστεύω -τον τρόπο που θα προσεγγίζετε στο εξής το κρασί.
Το κατάλληλο ποτήρι :
Πριν ξεκινήσετε μια γευσιγνωσία οίνου, φροντίστε να έχετε το κατάλληλο ποτήρι. Θα πρέπει να είναι:
α) διάφανο, άρα αποκλείστε ποτήρια κρασιού με περίτεχνα σκαλίσματα και σχέδια που δεν αφήνουν ακάλυπτο μέρος, ώστε να μπορείτε να παρατηρείτε το κρασί
β) κολονάτο, δηλ. να διαθέτει πόδι από το οποίο θα μπορείτε να το κρατήσετε για να αναδεύετε το κρασί μέσα του, χωρίς να ακουμπάτε το γυαλί του ποτηριού. Έτσι δεν μεταφέρετε τη θερμοκρασία του σώματός σας στο κρασί. Θα πρέπει επίσης το ποτήρι να έχει και το
γ) κατάλληλο ύψος ώστε κατά την ανάδευση να μην ξεχειλίζει το κρασί.

δ) Εννοείται πως όταν δοκιμάζουμε ένα νέο κρασί βάζουμε στο ποτήρι ελάχιστη ποσότητα.

Ελέγχοντας το χρώμα του κρασιού:
Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολή αυτό το στάδιο της γευσιγνωσίας, όμως αποτελεί την πρώτη επαφή με το νέο για σας κρασί. Όσο και αν σας φαίνεται απίστευτο, πριν ακόμα μυρίσουμε και δοκιμάσουμε, μπορούμε μόνο από το χρώμα να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα για το κρασί που έχουμε στο ποτήρι μας:

Αρχικά από το χρώμα του κρασιού καταλαβαίνουμε την κατηγορία του (=λευκό, ροζέ, ερυθρό). Επίσης, όταν πρόκειται για ερυθρό, μπορούμε να καταλάβουμε την ποικιλία του ή τουλάχιστον να την προσεγγίσουμε αποκλείοντας ό,τι αποκλείεται να είναι.

Για παράδειγμα: ένα Λιάτικο δεν θα έχει ποτέ το έντονο χρώμα που δίνει το Μαντηλάρι και ένα Grenache Rouge δεν θα έχει ποτέ το έντονο χρώμα ενός Cabernet Sauvignon.

Επίσης, όταν το κρασί προέρχεται από σάπια σταφύλια, τότε σίγουρα δεν θα είναι κόκκινο, ακόμα και αν προέρχεται από ποικιλία που δίνει σκουρόχρωμο κρασί, ή από αμπέλι με ελεγχόμενη ποσότητα παραγωγής.

Όσο πιο μεγάλη είναι η ποσότητα της παραγωγής, τόσο πιο ανοιχτόχρωμο είναι σε σχέση με το κρασί που θα έδινε μικρότερη παραγωγή.

Επίσης από το χρώμα του κρασιού αντιλαμβανόμαστε τη σοδειά του κρασιού και την ηλικία του: κρασί σοδειάς από πιο ζεστή χρονιά είναι πιο έντονο χρωματικά και ποιο συμπυκνωμένο. Τα λευκά από ζεστή χρονιά είναι λίγο πιο σκουρόχρωμα, ενώ στα ερυθρά όταν είναι πολύ νέα, έχουν μέσα μια γαλαζο-πρασινωπή απόχρωση ως ανταύγεια.

Η ηλικία του αμπελώνα από τον οποίο προέρχεται το κρασί επίσης μπορεί να εντοπιστεί από το χρώμα του κρασιού: ένα κρασί που προέρχεται από πιο παλαιούς αμπελώνες είναι πιο σκουρόχρωμο, σε σχέση με ένα που προέρχεται από πιο νέο-φυτεμένο αμπέλι.

Ο τρόπος ωρίμανσης του κρασιού φαίνεται από το χρώμα: Η ωρίμανση του κρασιού σε δρύινα βαρέλια δίνει πιο σκούρο χρώμα σε αυτό, από το χρώμα που έχει το κρασί της δεξαμενής. Τέλος, πιο έντονο χρώμα έχουν τα ερυθρά στα οποία έχει γίνει μακράς διάρκειας εκχύλιση (= διαδικασία με την οποία οι φλοιοί του κόκκινου σταφυλιού και ο χυμός τους έρχονται σε επαφή και εμπλουτίζονται σε ανθοκυάνες (=φυσικές χρωστικές του σταφυλιού) και τανίνες (=ουσίες που βοηθούν στην ωρίμανση). Και αυτά όλα είναι μόνο η αρχή για αυτό το πολύ ενδιαφέρον ταξίδι στο χώρο του οίνου που μόλις αρχίζει.

Προσεχώς η συνέχεια…..

Μαρία Ανδρονίδου
Μηδέν Άγαν -Wine Center of Crete